Nu wilde het geval dat Immer nimmer weg was geweest. Blijvend zijn zat nu eenmaal in haar aard. Oceaan en Thorvald schrokken dus nogal toen Immer zich vanuit niets in hun gesprek begon te mengen: ‘Zeg, zoeken jullie mij soms?…ik hoorde mijn naam noemen en geroddel over mijn veronderstelde gedaante… wel zoals je ziet, een gedaante heb ik niet…daarom kan mij overal bevinden, dat begrijpen jullie toch!’
Thorvald keek vergeefs overal om zich heen om Immer te vinden terwijl Oceaan het woord nam: ‘Beste Immer, wat goed dat je ons gevonden hebt…Thorvald hier vond dat ik je iets moest vertellen wat ik vrij onlangs heb ontdekt…ik vroeg mij eerst nog af waarom dat moest…gelukkig kon Thorvald mij dit uitleggen: omdat het geen geheim is, zo zei hij het!’
‘Jaja, nou weet ik wel, kom op’ ,fluisterde Immer ongeduldig, ‘vertel op, wat is er ‘geen‘ geheim…ik heb zeeën van tijd, maar ook niets beters te doen!’
‘Nou’ ,zuchtte Oceaan die zich wat opgelaten voelde, ‘ ik bedoel dat ik door en door nat ben natuurlijk’
Als Immer een gedaante had gehad dan was hij gillend richting de dichtstbijzijnde Horizon gerend, maar nu verdroeg hij sereen de evidente ontdekking van Oceaan.
‘Luister Oceaan’ ,sprak Immer enigszins vermanend, ‘als iets geen geheim is dan kun je het beter zorgvuldig bewaren dan er over gaan kletsen met…met mij bijvoorbeeld…en is het niet opmerkelijk dat ik onlangs nog een Horizon tegenkwam die naarstig op zoek naar de einder…en nu weer een Oceaan die ontdekt dat ze drijfnat is…straks kom ik de Nacht nog tegen die vindt dat ze zwart is…er is hier wel iets heel vreemds aan de hand…dat alles maar op zoek naar zichzelf is!’ Omdat Immer geen hoofd had schudde Thorvald plaatsvervangend meewarig zijn enorme kop en dacht aan Horizon die in de verste verten naar zichzelf zat te zoeken. Oceaan dacht aan Nacht, het waren de zwartste gedachten die ze ooit gedacht had…nat en zwart…gloeiend mooi en mysterieus.
Immer was er stil van geworden en dat bleef ze. Thorvald bleef niet, hij verdween geruisloos roerend met zijn staartvin in het diepe nat van Oceaan…onmiskenbaar op weg…