David Attenborough laat de albatros zeilen boven de oceaan, moeiteloos zwevend zonder vleugelslag. Soms daalt ze tot vlak boven de zeespiegel en vliegt dan schuin om haar vleugeltip door het water te laten glijden als wit zwaard van een zeiljacht. Waarom? Wil de vleugel even voelen of het water al handwarm is…? Van waar dit gevederde gebaar? En aan wie gecommuniceerd? Deed ze het voor de camera? Een zeven jaar durend ethologisch-onderzoek zal uitwijzen: uit vreugde, voor de lol. Vroeg of laat gebeurt iets omdat het kan. De eerste keer is het (gelukkig) zonder betekenis. De tweede keer ziet de mens een herhaling, de derde keer denkt de mens een patroon te zien. Het is de albatros om het even. Zomaar even direct contact met de zee van mogelijk heden. Voor David doet ze alles.