Treinsprekers

Gesprek opgevangen tijdens treinreis:

“De meesten mensen verbazen zich over het uitzonderlijke, het eenmalige…
Sommigen verwonderen zich over de stompzinnige mechanische herhaling, de macht der gewoonte….oorlogen, misverstanden, geschiedenis die zich herhaalt…
Een enkeling is verbijsterd door het verdwijnen van het achterhaalde…. oude technologie, dode talen.
Is het niet ontstellend dat er dingen zijn die nooit gebeuren, zaken die kennelijk geen zin hebben om te bestaan.
Ja, om te bestaan moet het bestaande er wel zin in hebben om te bestaan…
Niemand lijkt stil te staan bij het feit dat er überhaupt iets bestaat, terwijl niet-bestaan toch een stuk vanzelfsprekender zou zijn…”

Twee grijnzende mannen stapten uit op het Centraal Station, koffers met wieltjes volgden hen willoos over het perron.

Voor die dingen die nooit gebeuren zou ik een monument willen oprichten, een eerbetoon aan het mogelijke wat zich nooit zal manifesteren.
De rest van de avond dacht ik aan zo’n monument.
Toen ik de hond uitliet zag het pas, de koude sterrenhemel als aandenken.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *