Verfilming

En hoe was de verfilming van het gelijknamige boek?
Je bedoelt die roman van Jean-Luc Bretelle?
Ja, precies ‘La vie de Poubelle’ met Celestine Crapeau in de hoofdrol.
Nou het is wel weer erg ‘Nouvelle Noir’…..
Dat is vreemd, Philippe Croupier is toch meer van de ‘Film Soir’.
Nee, je verwart hem met Ferdinand Roulette, maar Crapeau speelde mooi.
Speelde ze zich weer zo mooi zichzelf, zoals gebruikelijk?
Ja, net als in ‘Le Peau sensible’ van Yves Foulard.
Die toiletjuffrouw speelde ze ook schitterend in ‘L’Eau de Vie’.
Ja, met die onvergetelijke Pierre Mouchoir als vagebond.
Nou, die speelt anders ook altijd zichzelf!
Maar dat doet die dan ook weergaloos!
Toch zal je dat Catherine Le Boeuffe nooit zien doen.
Wat niet, zichzelf spelen niet?
Nooit, zij speelt altijd iemand anders.
Dat is waar maar hoe zou dat komen…omdat ze geen eigen persoonlijkheid heeft? Ja, of heel veel deelpersoonlijkheden…
Het meest sterke staaltje gaf ze ten beste in ‘Sans Gène’ van Armand Peuchaud.
Ja zeg, die film waar ze alle rollen zelf speelt, haar vader, haar moeder, haar kleinkind..
Fascinerend was dat vooral die scène in die baarmoeder, die monologue interieur die ze daar murmelt….
Dus Poubelle is een aanrader?
Zeker, alleen de muziek van Camille Peignoir is weer zo voorspelbaar.
O, heerlijk, die stereotypisch sentimentele musettewalsjeskitsch.
Maar het werkt wel, moet je toegeven.
Ja, op je traanspieren.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *