Vermeer leest
hemels tegenlicht
van haar gezicht, zijn liefste
brieflezende lief
beleeft ‘t wonder mee

verwachtingsvol bedeesd
leest ze in zijn blik
weerspiegeld in de parel
aan haar gave oor
onder craquelé

verstild aandachtig
stromend als eeuwig
geschonken melk

zonder ‘t pril geluk
in elk pikseltje licht
te vermorsen