Onhaalbare wensen zijn vaak wel de mooiste wensen.
Bijvoorbeeld: vliegen als een winterkoninkje of als kolibri…
Zelf zou ik al een moord doen om als hommel te mogen rondgonzen in bloemkelken.
Helaas is het menselijk lichaam te lomp om de zwaartekracht te transcenderen.
We wachten erop tot we het lichaam kunnen verlaten. Gevederd vliegen is mooi,
maar zonder lichaam vliegen is natuurlijk ultiem, niets zo licht en luchtig als de ziel.
De ongevleugelde mens kan zich tot die vlucht behelpen met de vleugels van de relativering. Humor kan het logge aardse bestaan in één gevleugeld woord overstijgen.
Vliegen is praktische transcendentie. Humor is geestige transcendentie, maar zeker zo verlichtend. Geestige vleugels.