Hoe gaat het?…met je?…je nieuwe boek?
Zou je geschiedenis als het verhaal van vergelding kunnen zien?
Als boekhouding van de wraak, bedoel je dat?
Nee, dat is veel te plat, je kunt kwaad immers ook met goed vergelden.
Of idiotie met absurditeit, waanzin met wijsheid vergelden?
Geschiedenis als spiegel van het reactieve leven.
Een lachspiegel dan toch zeker?
Reactief kan ook weer met passiviteit worden beantwoord, zoals Ghandi deed?
Nou, niet deed dus.
Kwaad met kwaad lijkt tot nog toe verreweg de meest favoriete vergelding.
Geschiedenis als kettingreactie, een mechanische gedragsziekte, slapstick.
Klap op klap incasseren en met onverwoestbaar enthousiasme klappen uitdelen.
Stel je voor een geschiedenisboek van de passiviteit, het niet reageren…
Dat schrijft niet lekker weg, nalatigheid.
Doe het dan maar niet!
Wachten op een klap die nooit komt!
Dat is mooi, waarom schrijf je geen gedicht in plaats van weer zo’n te dik boek?
Wel, ik ben wel broodschrijver weet je.
Ach, dan wordt je toch een schrijvende bakker!
Ja, iedereen eet, maar niet iedereen leest.