Was er nog nostalgie naar een toekomst
waar kogels tot klokken omgesmolten
elke verse geboorte van wat dan ook
feestelijk inluiden om welkom te heten

aan het ware, het goede en het schone
dat anders bedolven raakt onder vermarkte
gedachten aan meer en nooit genoeg troep
op de mestvaalt van onze geschiedenis?

Wat was…was niet meer schoon te poetsen,
geen wasprogramma waste nog toereikend,
koester dus de vlek, moge elke vuile plek
een vreedzaam herdenkingsteken zijn.

Volg het levenspad van het wilde zwijn,
rol in modder, wroet naar het zwarte goud,
aarde reinigt het vuilste gedachtengoed,
het goddelijk zwijn graaft zich stinkend rijk

Geen hemels leven zonder het aardse slijk.