Voor de nieuwsindustrie waren ‘beren op de weg’ nu eenmaal het beste verdienmodel.
Hoe meer beren op de weg hoe beter. Het nieuws creëerde dagelijks files van beren op
alle door en toegangswegen. Het leek erop dat er steeds meer beren in het verweer kwamen tegen het gangbare menselijke verkeer.
De publieke opinie vond het burgerlijk om ongehoorzaam te zijn en dat die berenmenigte zich helemaal niet op wegen mocht begeven. Dat ze dat toch deden leverde veel gespeelde verontwaardiging op.
Het ging de verweerberen namelijk alleen maar om een detail, namelijk: het recht op voortbestaan. Een fictief recht dat helemaal niet leek te bestaan, in geen enkel wetboek.
De brutale beren negeerden ijskoud de verboden van de rechter, omdat ze zich sterk maakten voor het algemeen belang, al moesten ze daarvoor hachelijke ontberingen doorstaan. Iedereen stond erbij en keek ernaar…Hoe die beren….
Onontbeerlijk.