We kennen geen tijd
wel een kraan
die keurig drupt
wel een kraan
die keurig drupt
bij wijze van klok
waar dit moment
uit weglekt.
waar dit moment
uit weglekt.
zo’n kraan vindt
dat lekker
niks meer aan doen.
dat lekker
niks meer aan doen.
beter de ene schoen
te vullen met wreef, hiel,
holte, enkel en wat botjes….
het geheel al dan niet besokt
te vullen met wreef, hiel,
holte, enkel en wat botjes….
het geheel al dan niet besokt
om deze nog ongeplukte dag
een beetje fatsoenlijk
rond te kunnen hinkelen
een beetje fatsoenlijk
rond te kunnen hinkelen
de andere schoen vangt elke
drup op voor het versgeplukte
dat bloeit door te verwelken
nog voelen we geen nattigheid
onder moeders paraplu nu het
systeemplafond begint te sprinkelen