De anonieme kunstenaar in residence had televisies met ruitenwissers uitgerust… beeld voor beeld werd weggeveegd.
De tentoonstelling ‘Present Vacancy’ zou gaan over uitwissing in alle vormen en maten…: voetstappen in de branding, in blauwe lucht oplossende wolken, straatjes schoonvegen,
cosmetische fotoreportages voor en na de ingreep. Abramovitchachtige docu-kunst over weggebrande tattoeages, gebuldozerde landschappen, geschiedenisboeken met gewitte pagina’s.
’Soundscapes’ van achteruit afgespeelde videogesprekken,
alsof men de woorden terug inslikt.. tenslotte de zaal met gestapelde blindegeleidestokken…
Helaas waren we net te laat bij het designpaviljoen van kunstmecenas/verzamelaar/durfinvesteerder die zijn naam
ruimhartig leende aan het openbare privémuseum.
Gisteren was blijkbaar de laatste dag, de zalen waren al
leeggeruimd zagen we door glazen pui. We hebben het geweten.
Als je gaat, ga dan gisteren.