Zondermeer

Wiemand, de vogel van lucht
sprak graag met Nuland, de vis van water
aan de oevers van het Zondermeer.

Zij spraken elkaar over de bloem van geur
en over de steen van stilte die zo massief…
maar het liefst zwegen ze samen…
over de nacht van licht…

Nuland’s ronde vissemond stak net boven de waterspiegel uit
wanneer ze iets zei, dan zag Wiemand uitdijende cirkels op het water.
Wiemand’s vleugels van lucht streken die rimpelingen dan
zachtjes plat ten teken dat het was verstaan.
Onbreekbaar, zo massief.

De geur van hun gesprek verspreidde zich over het watervlak
toen Wiemand wegvloog van het Zondermeer.
Overal waar Nuland boven water kwam kon de vis van water
de bloem van geur glashelder ruiken…

Wat bleef was het samen zwijgen over de nacht van licht.
Zelfs zonder vis van water, zonder vogel van lucht verbleef het blijvende.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *