Je leeft bewust naïef
alsof het voertuig eeuwig
beschikbaar blijft rijden.
alsof het voertuig eeuwig
beschikbaar blijft rijden.
Benul van tijd had je
toch al nooit, geen benul
van duur of leeftijd.
toch al nooit, geen benul
van duur of leeftijd.
Beleven is mateloos
in vervoering zijn, liefst
zonder chauffeur…
in vervoering zijn, liefst
zonder chauffeur…
Het maakt niet uit wat
je doet, je verdwijnt simpel
weg in ‘t doen en laten.
Het voertuig rammelt nu,
banden halfleeg of lek
de versnellingsbak is op.
banden halfleeg of lek
de versnellingsbak is op.
Het was ‘n lekker karretje…
nu rijdt het alleen nog
deze glooiende heuvels af,
nu rijdt het alleen nog
deze glooiende heuvels af,
naar boven het dal…
wat een prachtige tekst weer.
In alles zit beweging,
in ritme en in muzikaliteit,
maar je blijft waarnemen, zonder oordelen beschrijven,
ook dat karretje wil ik graag in mijn hart stoppen
Wat is het onbeschrijfelijk sh*t
dat het karretje niet getrokken kan worden.
Want dan zou ik je kost wat kost
slepen naar de hoogste berg die er bestaat